«
2 successio » (par P.
Carpentier, 1766), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 644c.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/SUCCESSIO2
2. SUCCESSIO, Bona, quæ jure
Successionis ad monachos deveniebant, monasterio suo,
feudis exceptis, largiri poterant, ex Bulla Nicolai PP. ann. 1185. in Chartul. S. Maglor.
ch. 25 :
Indulgemus ut possessiones et alia bona mobilia et immobilia, quæ personas
liberas fratrum vestrorum ad monasterium, mundi vanitate relicta, convolantium et
professionem
facientium in eodem, si remansissent in sæculo, jure Successionis vel
quocumque alio justo titulo contigissent, et ipsi potuissent libere aliis elargiri,
feudalibus dumtaxat exceptis, petere, recipere ac retinere libere valeatis, sine juris
præjudicio alieni.
Jus succedendi in possessiones parentum monialibus de Insulis
concedit Innocentius IV. Bulla ann. 1247. inter Instr. tom. 12. Gall. Christ. col. 162 :
Ut possessiones et alia bona mobilia et immobilia, exceptis feudalibus, quæ
personas sororum ad monasterium vestrum, mundi relicta vanitate, votantium et
professionem facientium in eodem, tanquam si remansissent in sæculo, ratione
successionis, seu quocumque alio justo titulo contigissent, petere, recipere ac retinere
libere valeatis, auctoritate vobis præsentium indulgemus.