« 1 tabulamentum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 008b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TABULAMENTUM1
1. TABULAMENTUM, Stylobata, Gallis Pié-d'estal, olim Entablement. Inventarium
Ecclesiæ Noviom. MS. ann. 1419 :
Item quædam tabula argentea deaurata, sedens super Tabulamentum esmaillatum, in qua tabula sunt plures reliquiæ, clauditurque et aperitur.Inventar. S. Capellæ Paris. ann. 1376. ex Bibl. Reg. :
Item caput S. Symeonis argenti deaurati in factione hominis antiqui, situatum desuper unum Entablement Gallice.Vide supra Tabula 14.