« 1 venerabilitas » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 269c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VENERABILITAS1
1. VENERABILITAS, Titulus honorarius Episcoporum, qui Venerabiles vulgo compellantur, in
Collat. 1. Carthag. cap. 40. 62. apud S. Augustinum Epist. 76. 88. 139. in Epistola
Vitalis et Constantii ad Capreolum Episcopum Carthag. edita a Sirmondo, apud Nicolaum I.
PP. Epist. 28. 44. etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
◊ Regibus
Francorum concessus est aliquando idem titulus : hinc Philippus I. in Charta ann. 1094.
apud Mabill. Diplom. pag. 589. Venerandus nuncupatur : Signum Philippi Venerandi Regis.Necrolog. Argentol. pridie Idus Julii :
Anniversarium Venerabilis Philippi Francorum Regis.Vide Mabill. Diplom. lib. 2. cap. 6. n. 8. et infra Venerantia.
<cit>Remig. ad Marc. Capellam apud Maium in Gloss. novo :
Auctoritas heic Venerabilitas est alicujus personæ, quæ jure recipiatur.</cit>