« »
 
VICES 1, VICES 2.
[]« 1 vices » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 319b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VICES1
1. VICES, pro Naves, in Charta Joannæ Reginæ Castellæ ann. 1257. tom. 4. Hist. Harcur. pag. 1654.
[]« 2 vices » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 319b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VICES2
2. VICES, dicitur de animalibus, quæ matrem sequuntur. Charta Beatr. comit. Bigorrit. pro monast. de Scala Dei ann. 1160. in Reg. 148. Chartoph. reg. ch. 51 :
Donavi pastum de æstivis.... centum vaccis cum Vicibus suis.
Vide supra Sequela 7.
P. Carpentier, 1766.
Vices Gallice, pro Fonction, employ, charge, a Lat. Vices, in Vitis SS. MSS. ex Cod. 28. S. Vict. Paris. fol. 35. r°. col. 1. ubi de S. Vinc. :
Li évesques commist [] ses Vices à S. Vincenz ; car il avoit la lengue plus empechié.