« »
 
ABICERE 1, ABICERE 2, ABICERE 3.
[]« 1 abicere » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 021c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ABICERE1
1. ABICERE, pro Objicere. Chartul. S. Vandreg. tom. 1. pag. 1013 :
Renuncians omni actioni, exceptioni quæ possit dici vel Abici contra præsens instrumentum.
[]« 2 abicere » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 021c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ABICERE2
2. ABICERE, pro Abjicere, Gall. Rejeter, mépriser. Bulla Johannis Papæ, apud Rymer. tom. 2. pag. 67 :
Tutioris semper putavimus esse consilii, secure in domo Domini Abici, quam periculose super aliorum curam et regimen elevari.
[]« 3 abicere » (par L. Henschel, 1840–1850), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 021c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ABICERE3
3. ABICERE. Gloss. vet. ex cod. reg. 4778 : Abicit, proicit ; expellit ; compellit ; avertit, repellit et propulsat ; propellit vel absterrat ; submonet, abstinet, arcet ; interdicit, prohibet, cohibet et inhibet vel vetat.