![[]](img/image.png)
«
2 accipere » (par P.
Carpentier, 1766), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 046b.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/ACCIPERE2
2. ACCIPERE, Mulcta pecuniaria aliquem punire, eamque exigere. Charta Milonis dom. Noëriorum
ann. 1218. in
![[]](img/image.png)
Carthul. Lingon. eccl. ex Cod. reg. 5188. fol. 235. v° :
Cum controversia verteretur inter me ex una parte et venerabilem patrem
Willielmum Lingon. episcopum ex altera, super familia Petri de Maiseio, ita
Composuimus,.... quod nec ego nec dictus episcopus manum apponere possemus in corporibus
dictæ familiæ, nisi de assensu partium, et nisi forte tale forifactum faceret, quod non
posset esse quin Acciperetur ; etiamsi taillia in dicta familia fieret, vel aliquid alio
modo Acciperetur, de suo, quocumque modo Acciperetur, insimul esset.
P. Carpentier, 1766.
Accipere se ad invicem, Gall.
Se prendre l'un à l'autre, corps à corps, Manibus sese apprehendere,
ad invicem adhærere. Lit. remiss. ann. 1376. ex Reg. 109. Chartoph. reg. ch. 170 :
Pillardus exponentem cum gladio invasit, et occidere ipsum pro posse vires
apposuit.... Præfati exponens et Johannes Pillardus se ad invicem
Acceperant.