« »
 
[]« Amœnare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 229c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/AMOENARE
AMŒNARE, apud Cyprianum, Sidonium et alios idem est quod Recreare, oblectare. Hinc
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Amœnari, in Vita S. Ragneberti tom. 2. Junii pag. 695. C :
Sed nunc illis deliciarum voluptatibus Amœnatur, quæ nullo possunt humanæ æstimationis judicio definiri.
P. Carpentier, 1766.
Vocabul. Compend. : Amœnatur, delectatur.