« »
 
[]« Basilicus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 593c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BASILICUS
BASILICUS. In concilio VIII. Actione 1. ex versione Anastasii ita quidam subscribit :
Ego ille Basilicus... subscripsi.
Ubi idem Anastasius :
Basilicos Græce dicitur Imperialis natura, aut Exspatharii Imperialis, aut alterius dignitatis. Imperiales homines fuerunt, qui rogati testimonii sui scripto et adstipulatione chirographa sigillatim roboraverunt.
Sed errat toto cœlo ; sunt enim Græcis Βασιλιϰοί, iidem qui Mandatores, qui Imperatorum mandata perferebant. Βασιλιϰὸς ἄνθρωπος, in VII. Synodo, Act. 1 :
Βασιλιϰὸς ἁνθρωπος πρὸ τῶν πυλῶν τοῦ σεπτοῦ ναοῦ ἕστηϰεν,
qui mox βασιλιϰὸς μανδάτωρ dicitur. Theodorus Studita in Catech. :
Μήπως βασιλιϰὸς ἀθρόως ἐλεύσεθαι.
Constant. de Adm. Imp. cap. 7 :
Ἡνίϰα περάσῃ Βασιλιϰὸς εἰς Χερσῶνα ἕνεϰα τῆς τοιαύτης διαϰονίας.
Ita cap. 47. et alibi non semel. In Vita S. Nili junioris pag. 91. Βασιλιϰός idem est, qui ϰριτής seu judex. Vide Glossar. med. Græc. voc. Βασιλιϰός col. 181. et Append. col. 36.