« »
 
[]« Carbasus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 160b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CARBASUS
CARBASUS, Vestis Carbasea, ex Carbaso seu lino facta. Menoti Serm. Quadragesim. fol. 81. v°. col. 2 :
Veniunt tandem cum illo apparatu qui sunt solatia vivorum usque ad locum sepulture, quem prepararunt ibi duo rustici, indutis eorum Carbasis, de leurs roquets.