« »
 
[]« Circumforanus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 341b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CIRCUMFORANUS
CIRCUMFORANUS, Qui advocationum causa circum fora et conventus vagatur. Papias MS. Bituric. post Isidorum lib. 10. Orig. cap. 64. Circumforaneus dicitur Latinis.