« »
 
[]« Concutere » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 484b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONCUTERE
CONCUTERE, f. Monetam cudere. Diarium Belli Hussitici apud Ludewig. tom. 6. Reliq. MSS. pag. 182 :
Rex Sigismundus receptis Ecclesiæ Pragensis et Cœnobii S. Georgii capitibus, manibus, manphantiis cæterisque de auro et argento clenodiis, Concutere jubet et stipendia præbet.
Posset solum intelligi Frangere : adeo ut stipendia præbuerit ex clenodiis comminutis, sed non cusis.