CONDIS, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Condis » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 488a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONDIS

CONDIS, Modus agri apud Burgundos. Tabular. Prioratus Perciasi in Burgund. ann. 933. apud Perardum pag. 42 :

Dono... Condem meam quæ resedit in Bargias, quæ terminat de uno latus, etc.

Charta ann. 1367. apud W. Thorn :

Quandam parcellam cujusdam Condos juxta campum ipsorum.

Infra :

Et in Condos, ut prædicitur, etc.

ubi legendum videtur Condis. At Somnerus, mendose, inquit, forte pro Condot, al. Condol, quod Gallis dorsum terræ, porca, vulgo a ridge. Vocis Gallicæ vestigium non agnosco.

P. Carpentier, 1766.

◊ Occurrit utraque apud Cotgravium eo sensu, quo etiam Condot legitur, in Lit. remiss. ann. 1417. ex Reg. 170.

Chartoph. reg. ch. 29 :

Lequel Vigneron estoit sur un Condot d'une ourdiere de charrette sur le chemin.