« »
 
CONTINUARI 1, CONTINUARI 2.
[]« 1 continuari » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 535b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONTINUARI1
1. CONTINUARI, Continuum seu contiguum esse. Charta ann. 1139. inter Probat. tom. 2. Hist. Occit. col. 486 :
Ego Guillelmus Lezati abbas intuens monasterium... ab incolis et extraneis per violentiam expoliari, deprædari et destrui, nec non et villam, quæ monasterio præfato Continuatur, etc.
Vide supra Contiguari.
[]« 2 continuari » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 535b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONTINUARI2
2. CONTINUARI, Alia notione. Glossar. vet. ex Cod. reg. 7641 : Continuatur, declamat, vel judicat, vel conjungit.