« »
 
CORARIUS 1, CORARIUS 2.
[]« 1 corarius » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 559b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CORARIUS1
1. CORARIUS, Puer Clericus addictus Choro, Gall. Enfant de Chœur. Rituale MS. Ecclesiæ Tolosanæ :
Vadit Episcopus vel Sacerdos ornatus stola et pluviali ante fores Ecclesiæ, et cum eo Diaconus... et cum eo duo Corarii portantes candelabra accensa, et alius Corarius qui sal et Cacabum argenteneum plenum aqua deffert.
[]« 2 corarius » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 559b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CORARIUS2
2. CORARIUS, Coriarius, Gall. Corroyeur. Leges Sanseverenses circa annum 1104. apud Stephanotium tom. 1. Antiq. Bened. MSS. in Vasconia pag. 486 :
Si extranei causa vendendi in animalibus vel plaustris aliquid abstraxerint, in exitu portarum lemmam persolvant. Idem dicimus de Corariis, quod lemmam debeant dare.
[]