« »
 
[]« Curiatus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 671b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CURIATUS
CURIATUS, Curia, Senatus. Statuta Philippi Regis ann. 1303. in Codice MS. Consuet. Tolos. fol. 35 :
Item quod Notarii Curiatus Tholos. scribant acta bene et fideliter, etc.