« »
 
[]« Delimare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 052b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DELIMARE
DELIMARE, Joanni de Janua, Valde liminare, vel limen auferre ; in alia etiam significatione eodem verbo utimur, ut iste vult Delimare vicinos suos, i. destruere, quasi omnino de limo, i. mundo auferre.
P. Carpentier, 1766.
Glossar. vet. ex Cod. reg. 7641 : Delimat, præcepit.