« Deplanare » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 068c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DEPLANARE
DEPLANARE. Gloss. Gr. Lat. Ἐξομαλίζω, Deplano,
exæquo. Glaber Rodulph. lib. 1. apud Duchesn. tom. 4. Hist. Franc. pag. 6 :
Alius quoque Sarracenorum eorumdem cultro Deplanans ligni hastulam, posuit incunctanter pedem super viri Dei codicem, Bibliam videlicet, etc.Utuntur Lactant. lib. 4. et Veget. lib. 2. cap. 19.