« »
 
DESTINARE 1, DESTINARE 2, DESTINARE 3, DESTINARE 4, DESTINARE 5.
[]« 1 destinare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 084a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DESTINARE1
1. DESTINARE, Legare, mittere, deputare, Joan. de Janua. Gloss. Lat. Gr. : Destinare, ἀποστεῖλαι, sic legendum. Sidonius lib. 1. Epist. 7 :
Captus Destinatusque pervenit Romam.
Vide Savaronem.
[]« 2 destinare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 084a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DESTINARE2
2. DESTINARE, Oppugnare, aggredi. Tertull. adv. Judæos cap. 9 :
Scilicet vagitu ad arma esset convocaturus infans, et signum belli non tuba, sed crepitacillo daturus : nec ex equo vel de muro, sed de nutricis et gerulæ suæ dorso sive collo hostem Destinaturus.
Et adv. Valent. cap. 1 :
Quos nunc Destinamus hæreticos.
[]« 3 destinare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 084a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DESTINARE3
3. DESTINARE, Testamento legare : Destinamentum, legatum. Forus Jaccæ in Aragonia :
Quod homines de Jacca de bonis, quæ eis Deus dederit, si habeant infantem, sive non, possint ordinare de bonis suis, et hæreditatibus, sicut eis placuerit,... si autem non Destinaverint, remaneant res eorum magis propinquis, etc... si Destinamentum fecerit, etc.
Destinatio, Testamentum, dispositio bonorum. Tabularium Prioratus de Domina in Delphinatu fol. 124 :
Hugo ad obitum veniens, suam fecit Destinationem apud Dominam : videlicet dedit Deo et sanctis Apostolis, etc.
[]« 4 destinare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 084a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DESTINARE4
4. DESTINARE, Decernere. statuere. Comput. ann. 1408. inter Probat. tom. 3. Hist. Nem. pag. 194. col. 1 :
Gentes armorum fuerunt in præsenti patria, propter quod fuit Destinatum, quod fierent excubiæ in turri magna.
[]« 5 destinare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 084a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DESTINARE5
5. DESTINARE, Accidere. Vita S. Bertell.[] tom. 3. Sept. pag. 449. col. 2 :
Reversus itaque Bertellinus, oppressionem illam peccati sui causa credens Destinasse, etc.