« »
 
[]« Dissipare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 143b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DISSIPARE
DISSIPARE, f. Frangere, rumpere. Pactum inter Henr. IV. reg. et Pisan. ann. 1081. apud Murator. tom. 4. Antiq. Ital. med. ævi col. 19 :
Firmiter statuimus quemquam hominum, nisi communi consensu eorum, nec rasas apprehendere, nec Dissipare, nec sigillare infra civitatem Pisæ, neque in burgis, si foras civitatis ipsi habuerint enimenta.
Vide mox Dissire.