« »
 
DUPLICARE 1, DUPLICARE 2.
[]« 1 duplicare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 217b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DUPLICARE1
1. DUPLICARE, Facere Duplicam, Iterato respondere. Procuratio ann. 1482. ex Archivo B. M. de Bono Nuntio Rotomag. :
Contraque producta et exhibita ex adverso dicendum, excipiendum, Duplicandum, triplicandum, et si necesse fuerit, quadruplicandum, testes publicari petendum, etc.
[]« 2 duplicare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 217b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DUPLICARE2
2. DUPLICARE, Triplicare Planetam, Illam bis terve in se replicare, apud Honor. Augustod. :
Errabundus limbus (planetæ) utrimque in brachia sublevatur : in pectore et inter humeros Duplicatur, in utroque brachio Triplicatur.
Ubi Complicare legitur in Cærem. Rom. apud Mabill. tom. 2. Mus. Ital. pag. 294.