« »
 
FACCHINUS, FACHINUS.
[]« Facchinus » (par L. Favre, 1883–1887), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 387b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FACCHINUS
FACCHINUS. Italis Facchino :
Quos sequebantur duodecim Facchini sive pauperes portatores xxiiii intortitiorum. (Diar. Burchardi, ed. Thuasne, II, 291. an. 1497.)
[]« Fachinus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 390a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FACHINUS
FACHINUS, Ital. Facchino, Bajulus, gerulus. Correct. stat. Cadubr. cap. 40 :
Non audeant nec debeant Fachini, vel alii merzarii ire per contractam Cadubrii vendendo merces, etc.
Ubi Fachinus, idem qui nostris Porteballe, Minutarum mercium bajulus. Haud scio an huc spectet vox Fachart, in Lit. remiss. ann. 1480. ex Reg. 206. Chartoph. reg. ch. 570 :
Le suppliant dist à icellui Gerard qu'il n'estoit que ung Fachart.
Forte idem quod Facheux, importunus, odiosus.
L. Favre, 1883–1887.
Fratres Araceli noluerunt illud (corpus civis Januensis) portare, asserentes se non esse Fachinos et cardinales duntaxat portare. (Diar. Burchard. ed. Thuasne, II, 50, an. 1493).