« »
 
[]« Favitor » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 424a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FAVITOR
FAVITOR, Qui partibus alicujus favet. Gloss. Isidori : Favitor, Fautor. Passio SS. Perpetuæ et Felicitatis n. 11 :
Ut cœperunt me Favitores mei oleo defrigere, quomodo solent in agonem.
Plautus Amphitr. :
Sat habet Favitorum semper, qui recte facit.
Socii et Favitores, in Edicto Johannis I. Regis Francorum ann. 1353.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Favitorius, Eadem notione, in eod. Edicto.