« »
 
[]« Garrire » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 037c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GARRIRE
GARRIRE, Inconditum et horrendum clamorem edere, more Turcarum jamjam prælium commissurorum, ad terrendum hostem. Barthii Glossarium ex Anonymi Hist. Palæst. :
Tunc videntes Comitem et Boamundum venientes et conducentes illam gentem, mox cœperunt stridere et Garrire ac clamare vehementissimo clamore... Alii qui remanserant viri, jam non amplius audebant clamare vel Garrire.
In Actis S. Francæ Abb. tom. 3. April. pag. 397. Clamare est præ nimio dolore :
Comprehenderunt eam dolores immensi : quibus angustiata clamare cœpit et Garrire tam fortiter, ut mirarentur præsentes.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Garritus, Clamor bellicus, in Glossario Barthii ex Guiberti Historia Palæstina.