« »
 
INCIVILIS 1, INCIVILIS 2.
[]« 1 incivilis » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 327a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INCIVILIS1
1. INCIVILIS, Imprudens, inconsideratus. Vide supra Civilis.
[]« 2 incivilis » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 327a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INCIVILIS2
2. INCIVILIS, Injustus, iniquus, nostris Incivil, eodem sensu. Charta ann. 1156. inter Probat. tom. 2. Hist. Occit. col. 560 :
Sicut Incivile est, ut homines de rebus suis aliquid facere cogantur inviti, ita conveniens est et juri consentaneum, ut de proprietate sua, quod cui placuerit, sibi facere liceat.
Alia ann. 1462. in Chartul. S. Mart. Augustod. :
Disoient en oultre que ledit mandement estoit Incivil et Incivilement donné par plusieurs causes et raisons.
Vide infra Inciviliter.