« »
 
[]« Incommodus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 330b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INCOMMODUS
INCOMMODUS, Homo ægrotans, Gall. Incommodé. Vita S. Boniti Episc. Arvern. in Actis SS. Benedict. sæc. 3. part. 1. pag. 92 :
Quidam frater Incommodus, nomine Auderamnus, advenit, et ipse Levitam petiit, ut ex Sacerdotis manibus aquam ei ad bibendum præberet ; qua hausta saluti pristinæ restitutus est.
Rursum occurrit ibid. pag. 97.