« 1 incurvare » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 337a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INCURVARE1
1. INCURVARE, Subjicere, ditioni suæ asserere. Rodericus Toletanus lib. 7. de Reb. Hisp. cap.
10 :
Tandem etiam in Hispaniam cisfretavit, et fere suo dominio omnes Arabes Incurvavit.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Incurvatio, Demissio, submissio. Concil. Tolet. XI. cap. 5 : Placuit definire qui nullis habitis rebus propriis aut in quocumque pervasores extiterint....... nulla eos Incurvatione status sui, servituti hominum debere addici.