« »
 
[]« Munimen » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 548c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MUNIMEN
MUNIMEN, Defensio. Concil. Ovetense inter Hispan. tom. 3. pag. 159 :
Qui ipsum locum muro firmissimo, montium videlicet Munimine vallavit.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Munimen Sigilli, Sigilli impressio, appositio :
Et ut hoc firmum et stabile permaneat præsentem cartam sigillorum nostrorum Munimine confirmavimus.
Frequens hæc formula in veteribus Chartis, qua authenticæ probantur.
Munimen Villæ. Historia Archiep. Bremensium ann. 1142 :
Concessit etiam omnes colonos Ecclesiæ ab omni censu, expeditione, villæ vel urbis Munimine et petitione precaria immunes et liberos.
Vide Fossatum, Muragium.