« »
 
[]« Orbator » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 055b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ORBATOR
ORBATOR, Spoliator. Epistola Balduini Flandrensis et sociorum Crucesignatorum Othoni IV. Romanorum Regi apud Leibnitium tom. 2. Scriptor. Brunsvic. pag. 721 :
Imperii siquidem crudelissimus incubator (Alexius Tyrannus) domini et fratris sui (Isaaci Imp.) proditor et Orbator ; quique eundem carcere perpetuo sine crimine condemnasset, etc.
Pro eo, qui alium filiis orbat seu privat, utitur Ovidius lib. 13. Metamorph. v. 500.
P. Carpentier, 1766.
Nostris vero Orbateur, pro Batteur d'or, Bracteator, cujus ars vel opificium Orbaterie et Orbateure appellatur. Stat. ann. 1332. tom. 2. Ordinat. reg. Franc. pag. 86. art. 6 :
Que nuls Orbateurs ne soient si hardiz d'ouvrer, ne faire ouvrer d'Orbaterie, ne mettre en euvre en iceluy mestier, ne en autre, or ne argent, etc.
Adde tom. 3. earumd. Ordinat. pag. 91. art. 5. et tom. 6. pag. 460. art. 6. Æstimat. rerum necessar. pro exercitu Scotiæ in Reg. Cam. Comput. Paris. sign. Croix fol. 186. v° :
Cinq baucens batuz à or por les trois grans nefs le roy et pour deux galées..... Pour l'Orbateure autant monte m. ixc. iiijxx. xij. l. et coustera plus, tant comme l'or vaudra.