« »
 
PATRARE 1, PATRARE 2.
[]« 1 patrare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 213a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PATRARE1
1. PATRARE, Generare. Anonymus in Hist. Palæst. apud Ludewig. tom. 3. Reliq. MSS. pag. 25 :
Satisfaciant ventribus, imperent et sermocinent per universam regionem illam, ut omnino dent sese ad petulantiam et luxuriam, multosque filios Patrare congaudeant.
Hinc emendandæ Glossæ Isidori : Patravit, patrem fecit. Leg. patrem egit ; quod jam monuerat Grævius. Onomast. :
Patro, παιδοποιῶ
. Vide Patratio et Lexicon Martinii v. Patro.
P. Carpentier, 1766.
Glossar. Provinc. Lat. ex Cod. reg. 7657 : Fotre, Provinc. opus venereum consummare, Patrare.
[]« 2 patrare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 213a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PATRARE2
2. PATRARE, Palam facere, pervulgare. Vita B. Joach. tom. 2. April. pag. 456. col. 2 :
Post eum diem, cum omnia Patrata essent, Joachimus hujus rei inscius, nequaquam per urbem aliquo pergendum dabatur, etc. Patration,
pro Charta, instrumentum, in Chartul. S. [] Mart. Pontisar. ad ann. 1332 :
Portant ces lettres au terme dessus dit, si comme dit est, sans autre Patration moustrer.