« Pessimare » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 293b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PESSIMARE
PESSIMARE, Pessimum efficere, affligere. Vetus Interpres Ecclesiast. cap. 38.
v. 22 :
Te ipsum Pessimabis. S. Eulogius lib. 3. Memor. SS. cap. 5 :
Importabili census onere colla aggravant miserorum, quotidie plebem Domini Pessimantes.Utitur præterea Hugo Flaviniacensis in Vita S. Sacerdotis Episcopi Lemovicens. num. 25. Lactantius lib. 1. Instit. cap. 11 :
Ætate pessumata :ubi emendant alii pessum acta. Vetus Interpres S. Ignatii pag. 104. Καϰίζειν, Pessimare vertit. Epist. ann. 1408. apud Marten. tom. 7. Ampliss. Collect. col. 847 :
Statim monstruoso cathedrarum honore sublimati, aut verius Pessimati, etc.Fridegodus in Vita S. Wilfridi sæc. 3. Bened. part. 1. pag. 187 :
Hoc virus ne serpat, et incautos malesanoInficiat succo, dum justum Pessimat atrox.