« Pisticus » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 336c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PISTICUS
PISTICUS, Probus, fidelis, non adulterinus : ex Græco πιστιϰός. Gloss. Lat. Gall. Sangerm. :
Pisticus, i. fidelis, feal.Adhelelmus Sagiensis Episc. in Miraculis S. Opportunæ num. 2 :
Vitæ ejus Pisticus scriptor, id est fidelis, verax. Anonymus MS. ex Biblioth. Thuan. Cod. 525 :
Id porro epitheti maxime tribuitur Nardo, quam πιστιϰὴν vulgo vocant Græci, Evang. sec. Joann. cap. 12. vers. 3. id est, non adulteratam, uti Baronius ann. 32. num. 26. Casaubonus in Exercit. Scaliger, Salmasius et alii vertunt. Glossæ Latinæ MSS. Regiæ :Qui calus est, in praxi similis est, et Pisticus homo,Illius oda placet, qui recte Theologizat.
Nardum pisticum, Chrisma sine impostura.Papias :
Nardum pisticum, Chrisma sine impostura.Ugutio :
Nardum, unguentum confectum ex eaQuo sensu verba, sine impostura, usurpat perinde Alexander Iatrosophista lib. 2. Passionum :(herba)Nardum Pisticum dicitur, fidele, purum, sine omni impostura, vel commixtura compositum, nec adulteratum aliis herbis.
Reupontico est 3. folio sine impostura 3. prioniæ radicibus est 1. aristologia rotunda est, 2. spica nardi est 4. has omnes sine impostura mundas species tundes.Ubi Glossæ interlineares,
sine impostura, munduminterpretantur. Ita ἄδολον, hac notione dicunt Græci. Vita S. Eudociæ Martyris, cap. 8 :
Στύραϰος, Ἰνδιϰοῦ ἀδόλου ϰάμπστραι λγ.Etymi hujusce vocis rationem aliam prodit Ordericus Vitalis lib. 1 :
Nardus, aromatica species est, Pistis Græce, fides dicitur Latine, inde Pisticum, id est fidele dicitur unguentum, quia cadaver eo perunctum a putredine servat illæsum.
◊ A certo vero loco dictam
Pisticam nardumcenset S. Augustinus in Evang. Joan. Tract. 50. cap. 12 :
Quod ait Pistici,Alii sic dictam putant a πιεῖν, bibere, ut sit potabile liquidumque unguentum : πιστὸς enim apud Æschylum in Prometheo, idem est quod ποτιμός. Nec abhorret Eusebius Apod. lib. 9. cum vocat πιστιϰὸν τῆς ϰαινῆς διαθήϰης ϰρᾶμα.(nardi)locum aliquem credere debemus, unde hoc erat unguentum pretiosum.
◊ Alii Nardum spicatam, non pisticam dictam
volunt. Marcus enim ut et Joannes σπιϰάτης, habet, unde
Marci interpres Spicata retinuit, ita ut nardus sic dicta fuerit, quasi ex spicis
confecta, eoque pretiosa ac βαρύτιμος. Brito in Synon. :
Ugutio :Nardum spicatum, de spicis sit tibi factum,Est nardum Pisticum parum sive fidele.
Nardus, herba est spicosa et aromatica, fragili radice ; sed nigra et foliis densa, quorum summitates conveniunt in spicas ; unde a Græcis Nardos stacos appellatur.Glossæ ad libros Alexandri Iatrosophistæ :
Cyprinum, de spica nardi, de spina Indica, de nardostochio; vulgo Nardostachyum. Alio loco Nardum Celticam, spinam Celticam vertit. Rursum,
de spica Indica, de nardostochio. Anastasius in S. Silvestro :
Farum cantharum ex auro purissimo ante altare, in quo ardet oleum nardinum Pisticum, etc.Infra :
Annis singulis olei nardi libras 90.At aliud Nardum pisticum, aliud spicatum esse scribit Eucherius Lugdunensis de diversis vocabulis :
Nardum pisticum, nardum fidelem, id est sine impostura, Græcum est. Nardum spicatum, ab eo, quod species ipsa nardi in modum spicæ sit, quæ infusa conficitur.Hinc
Pistis, genus aromatis, in Gloss. Arabico-Lat. Sed de Nardi variis speciebus, vide
Ruellium.
P. , 1766.
◊ An inde Pisne
homme, pro Homo simplex et probus, in Lit. remiss. ann. 1386. ex Reg. 129. Chartoph.
reg. ch. 155 : Icellui Jehan, qui estoit Pisne homme, par simplesse s'accompaigna avec ledit bastart, etc.