« »
 
[]« Præmunire » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 461b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PRAEMUNIRE
PRÆMUNIRE, pro Præmonere, Submonere, citare, in jus vocare, apud forenses Anglos : unde celebris illius Brevis Regii nomen manavit :
Præmunire facias
. Jorvalensis in Vita Regis Ethelredi :
Africus Consul fecit eorum exercitum de insidiis regiis Præmuniri.
Mox :
Daci omnes Præmuniti evaserunt.
Monitio Episc. ad ordinandos post Joh. Abrinc. de Off. Eccl. pag. 225 :
In celebratione ordinum Præmuniantur ordinandi quod pure de peccatis sint confessi.
Ibid. pag. 291 :
Duo..... a cantore Præmuniti subinferant,
Domine miserere.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Præmunitio, Submonitio, citatio. Charta apud Madox Formul. Anglic. pag. 360 :
Ad ipsos inde aquietandos per ipsum Abbatem, vel per suos rationabiliter fuero præmunitus, concedo quod dabo eidem Abbati vel successoribus suis 40. solidos sterlingorum infra mensem post Præmunitionem in forma prædicta michi factam.
[]