« »
 
PROHICERE 1, PROHICERE 2, PROHYCERE.
[]« 1 prohicere » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 527b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PROHICERE1
1. PROHICERE, ut projicere, in Statutis Arelat. MSS. art. 184. []
[]« 2 prohicere » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 527c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PROHICERE2
2. PROHICERE, Expellere, Gall. Chasser. Comput. ann. 1383. inter Probat. tom. 3. Hist. Nem. pag. 50. col. 2 :
Pro expensis et laboribus factis per ipsum in Prohiciendo aliquos latrunculos et deraubatores ipsam patriam.
[]« Prohycere » (par L. Favre, 1883–1887), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 527c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PROHYCERE
PROHYCERE. Projicere.
Faciat aquam tepidam super se Prohyci et abluat se totam, palmam trahendo suaviter per singula membra ut pili evellantur.
(B. N. Ms. Lat. 16089. f. 113c.)