« »
 
[]« Pugio » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 560a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PUGIO
PUGIO, Acumen, Gall. Pointe. Elmham. in Vita Henrici V. Reg. Angl. edit. Hearnii c. 64. pag. 177 :
Instrumenta vero ferrea quæ triplici Pugione calcancium pedibus minabantur dispendia, istac sepultis tabulis infixa, illac in tellure fuerant non rara vicinitate plantata.
De Pugionum usu vide Murator. Antiq. Ital. med. ævi tom. 2. col. 519.