« »
 
RECIPROCARE 1, RECIPROCARE 2.
[]« 1 reciprocare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 045c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RECIPROCARE1
1. RECIPROCARE, Respondere. S. Eulogius lib. 2. Memorial. Sanctor. cap. 1 :
Ad hæc prudens Sacerdos Arabice illos Reciprocans. etc.
Idem cap. 5 :
Cum responsum cuidam amico se interroganti aptaret, eique Reciprocationis schedam scriberet.
Vita S. Fructuosi Episcopi in prologo :
Ille autem oris nitore clarens, insignis industria, sophisticæ artis indeptus primitias, dogmata Reciprocavit Romanorum.
Vide Festum.
[]« 2 reciprocare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 045c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RECIPROCARE2
2. RECIPROCARE, Iterare, repetere. Chronicon Senoniense ad ann. 1002. inter Probat. Hist. Lotharingiæ tom. 2. col. xiii :
Galli earumdem villarum, lingua ejus patriæ, per quam transibant, densis clamoribus eum Papam futurum clamabant, Leo Papa, Leo Papa, cum sibi nomen imponendum omnes ignorarent : et iterum hoc nomen atque iterum Reciprocabant : Leo Papa, Leo Papa, etc.