« »
 
RECITARE 1, RECITARE 2.
[]« 1 recitare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 046a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RECITARE1
1. RECITARE, pro Retinere, ni ita legendum sit. Conventio ann. 1111. in Probat. novæ Hist. Occitan. tom. 2. col. 379 :
Mali autem usagii non sunt Recitandi, sed potius tractandi et dissipandi.
[]« 2 recitare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 046a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RECITARE2
2. RECITARE, Iterum citare, in jus denuo vocare. Gualt. Hemingf. in Eduardo I. reg. Angl. ad ann. 1293. pag. 41 :
Qui cum ad diem non veniret (rex Angliæ) præceptum fuit et a curia regis Franciæ judicatum, quod tota terra sua transmarina seysiretur ; et iterum Recitaretur ad diem alterum, sub pœna forisfacturæ tocius terræ suæ transmarinæ.