« »
 
RETARDARE 1, RETARDARE 2, RETARDARE 3.
[]« 1 retardare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 158b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RETARDARE1
1. RETARDARE, Impedire, cavillationibus implicare, negotium facessere, pro Græco ἀναϐάλλειν, vel ἐπέχειν. Vetus Interpres S. Irenæi lib. 5. cap. 9. num. 1 :
Id est quod ab omnibus hæreticis profertur in amentiam suam, ex quo et nos Retardare et ostendere conantur, non salvari plasmationem Dei.
P. Carpentier, 1766.
Desavancer, Moram seu impedimentum afferre, vulgo Retarder, in Lit. remiss. ann. 1405. ex Reg. 160. Chartoph. reg. ch. 19 :
Pour garder l'onneur d'icelle fille, que on tenoit estre pucelle, et que elle ne feust Desavancée de son mariage, etc.
[]« 2 retardare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 158b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RETARDARE2
2. RETARDARE, Resilire, mutare propositum, Gaspari Berthio in Glossario apud Ludewig. tom. 3. Reliq. MSS. pag. 91. ex Historia Palæstina :
Interea Fulcherius, qui cum juvenibus xx. armatis adscenderat, duos fratres Pyrrhi interemerat : quod licet Pyrrhus non ignoraret, tamen a promisso fidei pacto non Retardavit.
[]« 3 retardare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 158b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RETARDARE3
3. RETARDARE, Recuperare, captum eripere, idem quod supra Rescoudre. Lit. remiss. ann. 1353. in Reg. 82. Chartoph. reg. ch. 2 :
Cum quidam servientes ducatus Burgundiæ plura animalia grossa habitatorum villæ de Aguilleyo.... in quodam prato religiosorum de Busseria.... pascendo existentia capere voluissent ; prædicti habitatores.... prædicta animalia de facto Retardarunt, taliter quod servientes præfati ea minime adducere potuerunt.
Vide supra in Rescussa.