![[]](img/image.png)
«
3 securus » (par P.
Carpentier, 1766), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 393a.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/SECURUS3
3. SECURUS, Fidus, Gall.
Seur. Epist. Ludov. XI. reg. Franc. ann. 1477. inter Probat.
ult. Hist. Trenorch. pag. 278 :
Cum... nostra præcipue intersit, quod dignitatibus
abbatialibus et prælaturis,.....
quæ... in extremitatibus regni nostri
situantur, personæ præficiantur nobis fideles et Securæ, etc. Sehur,
pro
Securus, immunis, vulgo
Exempt, in Libert. Auxon. ann. 1229. tom. 4. Ordinat. reg.
Franc. pag. 394. art. 3 :
Li courtilage de la ville sont Sehur en tel maniere, que
l'en y peut riens prendre de par nous, se par achat.