« »
 
[]« Semivivus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 409a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SEMIVIVUS
SEMIVIVUS, Vox contemtus usurpata a Burchardo in inscriptione epistolæ ad Ottones, apud Mabill. tom. 3. Annal. pag. 619 :
Summæ post Deum majestatis dominis meis, regnum æternum Burchardus abbas Semivivus.