« »
 
[]« Stadal » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 570c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/STADAL
STADAL, Stadallus, Candela major. Mirac. Urbani V. PP. ex Tabular. S. Victoris Massil. :
Offeram tumulo Sancti memorati Stadal de candelis de longitudine mei.
Infra :
Sepulcrum dom. Urbani PP. V. visitaret offerens ibidem candelas suæ longitudinis pro Stadal.
Leges Palat. Jacobi II. Reg. Majoric. inter Acta SS. tom. 3. Jun. pag. lix :
Verum quando nocturno tempore dormiemus, in camera in qua jacebimus, Stadallus factus, candelæ similitudine observata, et unus cereus mediæ libræ, continue accensi teneantur.
Ubi Stadallus a stando dici videtur viris doctissimis, qui præterea monent in Italia lampadarum frequentem usum esse, quarum scapus superne oleo fartus, et formam et vicem candelæ præbet candelabro impositæ.