« »
 
[]« Suspensus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 681b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SUSPENSUS
SUSPENSUS. Esse vel Teneri in Suspenso, Gallice Etre en Suspens, Suspensum hærere. Charta Caroli Hungar. Reg. ann. 1327. apud Ludewig. tom. 5. Reliq. [] MSS. pag. 479 :
Contractus ipsius matrimonii teneri debebit ad triennium in Suspenso. Qui in sufferentia positi, sunt in Suspenso,
in Litteris Philippi VI. Reg. Franc. ann. 1333. tom. 2. Ordinat. pag. 91.