« »
 
[]« Trutinare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 202b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TRUTINARE
TRUTINARE, Trutina examinare, ponderare. Gloss. Lat. Gr. : Trutino, σταθμίζω. Joh. de Janua : Trutinare, librare. Nic. Specialis lib. 4. de Rebus Siculis cap. 1 :
Gloriosus judex, qui desuper Trutinat lites hominum in statera.
Trutinans animo, in Glossario Barthii ex Guiberti Hist. Palæst. Trutinans in questum, in Hist. Mediani Monasterii pag. 266. Notkerus Balbulus de Interpr. Scripturæ cap. 6. apud Pezium tom. 1. Anecd. part. 1. col. 8 :
Ex hoc ergo Trutinari debes et examinari.
Sidonius lib. 7. Epist. 9 :
Statu satis superque Trutinato.
Conventiones Saonæ ann. 1526. pag. 28 :
Omnibus sic expositis et maturo examine Truttinatis.
Sensu verbi deponentis usus est Persius Stat. 3. v. 82 :
Atque exporrecto Trutinantur verba labello.