Pignus Mortuum, Gall. Mort-gage, Species usuræ, quæ Cowello lib. 2. Instit. tit. 4. § 1. dicitur Hypotheca creditori sic oppignerata, ut fructus, quos durante tempore oppignerationis producit, omnes fiant creditoris, idque sine computo inde debitori faciendo. Bulla Martini PP. V. ann. 1429. apud Lobinell. tom. 2. Hist. Britan. col. 1009 :

In nonnullis Capitulis Cathedralium et Collegiatarum usura publica exercetur, et centum pro decem annuis sub hoc figmento dantur ; recipientibus ab eis pecuniam vendunt super decimis feodalibus quas dicunt possidere, licet nullas possideant, vel super eorum patrimonio decem libras Turon. redditus annui pro centum scutis, et arreragia in sortem convertunt ; qui contractus vocatur vulgariter Pignus mortuum.

Vide in Vadium.

Pignora Viva, Animal, pecus. Fori Oscæ ann. 1247. fol. 3 :

Cum super aliquod factum voluerit homo pignorare alium hominem, et is, quem vult pignorare, habuerit Pignoram vivam, qualem judicat Forus, si tenuerit eam inclusam, etc.

Fol. 8 :

Et quod ipsa casa sit cum habitatore, qui faciat ibi ignem, et adhuc quæ habeat Pignoram vivam in eadem villa, cavallum, aut equam, etc.

Occurrit passim in Foris Aragon.

Pignorare, Pignori capere, Gallis Saisir. Lex Bajwar. tit. 12. cap. 1 :

Pignorare nemini liceat, sine jussione Ducis.

Cap. 3. § 1 :

Si quis aliquem contra Legem pignoraverit, et sine jussione Ducis, pignus sine læsione reddat, et aliud simile addat.

Vide totum titulum, qui est de pignoribus, Legem Longobard. lib. 2. tit. 21. § 23. 30. Rach. 1. Lothar. I. 74. Capitulationem Caroli Mag. de partibus Saxoniæ cap. 24. etc. Libertates concessæ Villæ Montisbrusonis a Guigone Comite Forensi ann. 1223. MSS. :

Item ut si aliquis Pignoraret vel gatjaret ipsos,... vel eorum caperet pro debitis, etc.

Constit. Jacobi I. Regis Aragon. ann. 1234 :

Statuimus, quod nullus Vicarius noster, vel aliquis homo de villa Pignoret aliquem Militem, vel ejus hominem, aut Ecclesiarum..... nisi prius invenerit faticam de directo in eo, vel in domino suo, etc.

Alia Jacobi II. ann. 1269 :

Nolumus, quod persona alicujus Pignoretur, vel ratione alicujus pignoris capiatur, aut detineatur pro debito alieno in terra nostra,....... quoniam cum vicinus pro vicino Pignoratur, sufficit quod res, et non personæ Pignorentur.

Edictum Caroli Regentis ann. 1357. tom. 3. Ordinat. Reg. Franc. pag. 206 :

Nisi hoc facere voluerit, dictus baillivus Pignoret eum ad instanciam Consulum prædictorum.

Ita in Consuetudinibus municipalibus vox Pignorer passim accipitur, Aquensi tit. 11. artic. 14. Bayonensi tit. 2. art. 17. tit. 19. art. 7. tit. 26. art. 13. Labort. tit. 3. art. 11. etc. tit. 7. art. 9. etc. Adde Statuta Cadubrii lib. 2. cap. 20.

Pignorare, Prædari, hostium agros incursare, Gall. Piller, faire des courses, picorer. Regest. Comput. Dalphin. ann. 1310. fol. 54 :

Castellanus Bellæcombæ computat pro expensis quorumdam equorum vulneratorum Pignorando gentes Sabaudiæ, 10. lib.

Pignora Capere, Gall. Saisir les meubles. Libertates Regni Majoricarum ann. 1248 :

Si Miles noluerit facere justitiæ complementum, nec a curia possit distringi, liceat adversario capere propria auctoritate sua, præter equum, quem ipse equitat.

Pignora Mittere, Satisdare, pignus dare. Edictum Nunnonis Sancii D. Rossillionis de Treuga, ann. 1217 :

Violatores autem pacis satisdare, et Pignora mittere in manu Vicarii nostri in propriis personis, si tamen dominus, qui eos ad maleficium duxerit, vel ad guerram, voluerit Pignora mittere pro se et pro Militibus, ..... recipiatur.

Pepignorare, in Legibus Luithprandi Regis Longobard. tit. 82. § 2. 108. (6, 55.) :

Licentiam habeat Repignorare usque in secundam vicem.

Pignoragium, Cautio, fidejussio, pignus, Gallice Plegerie, caution, garantie. Litteræ Comit. Hollandiæ ann. 1284. apud Rymer. tom. 2. pag. 283 :

Præfatus dominus Rex vel sui... pacifice possideant sine impedimento seu calumpnia mei vel hæredum meorum nomine Pignoragii seu cautionis.

Pignorantia. Eadem notione, in Litt. Eduardi III. Reg. Angl. ann. 1341. apud Rymer. tom. 5. pag. 244 :

Set ipsi nuncii....... dixerunt præcise quod solam Pignorantiam argenti, vel jocalium reciperent cautionem.

Pignoratio, Eodem intellectu. Statuta Cadubrii lib. 1. cap. 26 :

Et si est forensis, ultra viginti dies Pignoratio non valeat, et æstimatio, et datio in solutum vigore dictæ Pignorationis fieri non possit.

Pignoratio, Præstatio ob pignorationes factas domino interdum persoluta. Statuta Ausciorum MSS. art. 41 :

Item est consuetudo ibidem quod pro aliqua pignoratione, vel venditione, vel alienatione, vel permutatione non datur aliquid ratione venditionis, vel impignorationis, vel alienationis, vel permutationis nec laudaminium, nec retrocapita, nec vendæ, nec Pignorationes, etc.

Pigneria. Tabular. Vosiense fol. 26. v° :

Præcepit namque ut ille qui terram suam habuerit, omnem terram quæ est in Pigneria de eleemosina Sanctis redimeret ; absolvit vero omnes conlibertos et conlibertas et ipsorum tributum Deo.

Occurrit præterea apud Stephanot. tom. 2. Antiq. Bened. Lemovic. pag. 288.

Pignoraria. Charta ann. 1116. in Tabul. Ecclesiæ S. Laudi Andegav. fol. 77 :

Concordia, quæ inter Ecclesiam Fontisebraldi et Ecclesiam S. Laudi facta est super Pignoraria et terra Petri de Monte, etc.

Pignorator, Fidejussor, in Charta Raimundi Comitis Paliarensis ann. 1055.

Pignoratitium Instrumentum, Charta qua aliquid in pignus datur. Charta Raimundi Rogerii Vicecom. Biterr. ann. 1204. inter Instrum. tom. 6. Gall. Christ. novæ edit. col. 149 :

Item promitto vobis.... quod non inquietabo.... vos.... occasione.... instrumenti Pignoraticii olim confecti inter Bermundum Episcopum Biterrensem et Ceciliam Bitterrensem vicecomitissam, ac filios ejus, donec prædicti sex millia solidi Melgorienses sint vobis redditi.

Infra Pignoris obligatio et cirographum dicitur.

Pignora, æ. Tabularium Cadurc. Eccles. :

Gulielmus Vicecomes S. Cyrici fecit Pignoram Raimundo Rateri in villa, quæ dicitur Crem, videlicet unum prandium cum centum Militibus per trecentos solidos Aquitanenses.

Infra :

Et omne quod in hac terra juste vel injuste quærere poterant, cum ista Pignora, jure perpetuo... Ecclesiæ relinqueret, quoadusque Pignoram supradictam redderet, videlicet 300. solidos nummorum, etc.

Pignus, eris. In Pignere mittere, in pignus dare. Charta apud Stephanot. tom. 2. Antiquit. Bened. Lemovic. MSS. pag. 287 :

Qui ante longe pro centum solidis ipsi prædicto Apostolo (Petro) in Pignere miserat.