« »
 
[]« Abadir » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 007a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ABADIR
ABADIR, lapis, in Gloss. Isidori. Papias : Abaddir, Deus dicitur, quo nomine lapis vocatur, quem devoravit Saturnus pro Jove. Dicitur quoque Abaddier, vel Abdira, vel Abderites, quem Græci Badelion vocant. Vide eundem in Abdira, et Salmasium ad Lamprid. pag. 181. Locus integer exstat apud Priscianum V. pag. 647. Vide Forc. Lex. in voce Abadir et H. Stephani Thesaurum Didotianæ editionis, vol. 2. col. 50.