« »
 
[]« 1 abarca » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 008b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ABARCA1
1. ABARCA, Hispanis est quoddam calceamenti genus priscis illis sæculis, ac etiam præsentibus, repandorum calceolorum instar, ex caprina seu boaria pelle confectum, ad aspera et montosa loca per-agranda habile et aptum, proptereaque pastoribus ac rusticanis hominibus in montanis ipsis valde commune. Ab ejusmodi calceo cognomentum Abarcæ inditum tradunt Sanctio Navarræ Regi, qui regnum iniit anno 905. quod in illud primum venisset, indutus et calceatus, ac si esset pastor, ut est in Historia Pinnatensi. De Sanctio ita Lucas Tudensis :
Fecit sibi et suis militibus de coriis crudis et ligneis viminibus, rusticorum more, calceamenta, quæ vulgariter Avarcas et Baraliones vocant, et nocte Alpes Roscidæ-Vallis per nives transiit.
Vide Rodericum Tolet. lib. 5. de Reb. Hisp. cap. 22. Blancam. in Comm. Rer. Arag. et Sebast. de Cobarruvias in Thesauro linguæ Castellanæ, et infra Alpargates.