« »
 
[]« Abbocatio » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 018a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ABBOCATIO
ABBOCATIO, Constitutio, definitio, Gall. Décision, règlement, alias Abocage, ut infra in Autorium ; unde Abbocatores, qui de re aliqua inter se conveniunt, proxenetæ, ab Italico Abboccamento, congressus, colloquium. Stat. datiar. Riper. cap. 5, fol. 14. r° :
Et quod pro i psis aventagiis solvendis et exbursandis [] possit... de ejus bonis saxiri et sequestrari usque ad integram solutionem dictorum aventagiorum sine libello, velo levato, per inspectionem incantuum et Abbocationum seu deliberationum dicti datii, omnibus diebus feriatis sola veritate inspecta et sine litigio ; ne tales Abbocatores ipsorum datiorum in judiciorum strepitus deducantur.
Vide infra Abocator 2, et Abrocator.
P. Carpentier, 1766.
Nostratibus olim Abuter, idem quod Statuere, definire, Gall. Régler, arrêter. Lit. remiss. ann. 1450. in Reg. 182. Chartoph. reg. ch. 33 :
Lesquelz compaignons disnerent en une taverne, ... et ainsi qu'ilz Abutoient leur escot, etc.