« Abbotum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 018b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ABBOTUM
ABBOTUM, Abboutum, Fundus creditori designatus per suas vicinitates et confinia,
ut in hunc creditor speciale jus postea acquirat, Gall. About et Habout. Hoc
sensu in Consuetudine Pontiv. art. 133. At in Metensi tit. 4. art. 31. per Abbotum
speciale non tantum ager aut prædium designatur creditori, sed etiam illi
oppigneratur. Charta Curiæ Suession. ann. 1260. ex Tabulario 2. S. Medardi Suession. :
Pro se et eorum hæredibus Abbotarunt et assignarunt dictam Ecclesiam pro dictis custibus et expensis.Ibidem in alia Charta ann. 1270 :
De dicta domo tanquam de Abbouto et assignamento se pariter devestierunt.In alia ejusdem anni :
Nec poterunt nec debebunt dictas domos sic oneratas dictis Abboto et assignamento vendere nec alienare sine licentia et consensu.In eodem Tabulario Charta ann. 1270 :
Assignaverunt et Abboutaverunt.Literæ Curiæ Noviomensis ann. 1273 :
Et ad majorem securitatem Abboutarunt et assignarunt dictos Abbatem et Conventum dicti conjuges ad tres assinos terræ ipsorum.