« Abenevisare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 020a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ABENEVISARE
ABENEVISARE, Adbenevisare, Quasi Adbeneficiare, id est, dare ad beneficium.
Dicitur de fundo in emphyteusim locato. Est autem emphyteusis illa locatio quæ fit, ut
aiunt, ad Longos annos, id est, a 10 annis usque ad 99. Neque enim idem est
Abenevisare, ut æstimat D. in Gloss. juris Gallici, ac fixum
reddere et Abornare seu Abonnare, nec apud Lugdunenses decima
Abenevisata, servitium Abenevisatum sunt decimæ Abonatæ, aut servitium
Abonnatum ; sed decimæ in censum datæ sub emphyteusi. Idem de servitio
Abenevisato. Non ergo Abenevisum dicitur de qualibet concessione facta a
Domino feudali sub certo censu, sed de sola emphyteusi. Hæc ex observationibus
eruditissimi viri Domini Aubret Dombarum Historiographi, celeberrimique in curia
Parisiensi quondam Advocati, quem in hac parte oppono Domino Aubert a Domino de
Lauriere in testem vocato. Occurrunt autem hæ voces non tantum in Libertatibus
Montis Brisonis, sed etiam in multis e veteribus instrumentis, præsertimque in Literis
locationis agrorum, decimarum, aliarumque rerum Ecclesiæ. Vide Benevisum.