« »
 
[]« Abere ad probrio » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 020b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ABERE
ABERE Ad Probrio, pro Habere in proprio, Gall. Avoir en propre. Commemoratorium anni circiter 780, ex Archivis S. Victoris apud Marten. tom. 1. Ampliss. Collect. col. 41. D. :
Ipsas villas partibus suis ad Probrio se dixit Abere.