« »
 
[]« Ablaticus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 025a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ABLATICUS
ABLATICUS, pro Abiaticus, ex filio nepos. Chron. Petr. Azarii ad ann. 1357. apud Murator. tom. 16. Script. Ital. col. 343 :
Fuit etiam Ablaticus illustris Henrici Romanorum imperatoris.
Stat. Vercell. lib. 2. pag. 40. r° :
Item quod si aliquis debitor, masculus vel femina, principalis vel secundarius decesserit, et requisiti fuerint per servitorem communis Vercellarum filii, Ablatici ; si filios et Ablaticos dimiserit, et de parentibus ipsius tres vel quatuor, si habuerit parentes, etc.
Vide Avius 1.